آب بزرگ و کوچک
هر زمان که مستقیم و در طبیعی‌ترین شکل از آب استفاده می‌کنید، آن آب از نوع کوچک است. وقتی آب می‌نوشید، سیفون توالت را می‌کشید، چیزی را با آب می‌شویید، یا گیاهان را آبیاری می‌کنید، در واقع از آب کوچک استفاده کرده‌اید. و اما آب بزرگ؟ آب بزرگ در واقع همان آب مرتبط با مواد غذایی است. یعنی تمام آبی که مصرف می‌شود تا مواد غذایی تهیه شده به دست شما برسد.
اگر کمی بیاندیشیم به نظرمان بدیهی می‌آید که گوچه فرنگی‌ای که روی میز قرار دارد برای رشد به آب نیاز دارد. حتی شاید بوته‌های کوچک گوچه فرنگی نیز در باغچه داشته باشیم. این بوته‌ها را نیز آب می‌دهیم. پس ما از این موضوع اطلاع داریم. اما کمتر احتمال دارد که بتوانیم به همین شکل هزینه حجم عظیمی از آب را که صرف تهیه لباس، اتوموبیل و گوشت کبابی می‌شود، برآورد کنیم. آب بزرگ حدود ۹۰ درصد از آب مصرفی ما را شامل می‌شود و در عین حال این نوع آب کاملا پنهان و نامرئی است. با این وجود باید متذکر شد که اگر بحث کمبود آب و الگوی مصرف آن را تنها در قالب آب کوچک دنبال کنیم، کار ما شبیه به آن است که در زمینه سیاست گذاری‌های انرژی، بررسی خودمان را تنها به انرژی مربوط به باتری‌های قلمی محدود کنیم.
بنابراین هنگامی که یک لیوان کوچک آب می‌نوشید در واقع مقداری آب کوچک مصرف کرده‌اید. اما هنگامی که قبل از خواب یک لیوان کوچک شیر داغ می‌نوشید، از آب بزرگ استفاده کرده‌اید.
در مورد آب کوچک، آنچه می‌نوشید یا مصرف می‌کنید، همان مقدار آب است که واقعا مصرف شده است. اما در مورد آب بزرگ! حتی مقدار آبی که برای تهیه همان چند قطره شیری که که در چای‌تان می‌ریزید مصرف شده است، بسیار بیشتر از کل آب کوچکی است که در آن روز مصرف کرده‌اید. از این جهت آن را آب بزرگ می‌نامیم که بی‌تعارف بگوییم، واقعا مقدار بسیار زیادتری است.
منبع:
آب پنهان/ جلد اول/ تونی الن/ ترجمه ی آرش حسینیان